Help!

İstemiyorum hiçbir şey, istediğim bir şey yok... gibi laflar ederim. Yalan söylediğimi düşünebilirsiniz. Çünkü yalan söylüyorum. Elbette istediğim şeyler var. Bir çok şey. Belki büyük belki küçük belki maddi belki manevi bir çok şey. Elde ettiğimde hiçbiri umrumda olmayacak, evet. Her biri gözümdeki değerini inanılmaz bir hızla kaybedecek ve yeni tatmin edilmeyi bekleyen istekler doğuracak. Bunları biliyorum. Bildiğim halde istemeye devam ediyorum. Ama sadece istediğimle kalıyorum.

Sonucu ne kadar beyhude olursa olsun kişi, isteklerinin gerçekleşmesi için uğraşır, elinden geleni yapar. Çünkü "hayat bir şeyin peşinden koşuyor olmadıkça neşeli bir şey olmuyor." Bir şeylerin peşinden koşmak içinse içimizde hırs ve azim duygularını barındırmamız gerekiyor. Aksi halde kişi kendini hissiz, tatsız bir boşluk içinde bulacaktır.

Benim sorunum da burada doğuyor. Bir çok şey istememe rağmen, onların önündeki engelleri aşmak için herhangi bir çaba sarf etmiyorum, edemiyorum. Çünkü içimde en ufak hırs kırıntısı yok. İstediğim şey olursa iyi ama olmazsa da olmasın. Onu oldurmaya çalışmam, peşini hemen bırakırım. Bir şeylerden çabuk sıkılmam da bu yüzdendir. Israrcı olmayışım da.

İşte bunlar yaşamak zorunda olduğum hayatımı büyük ölçüde hem de olumsuz yönde etkiliyor. Az önce bahsettiğim boşluk duygusunu da göz önüne alırsak, hem çok sakin hem de... aslında bu durumu tam anlamıyla karşılayan bir kelime aklıma gelmiyor.

Şimdi; kendimi, tüm hayatımı ona adayacağım bir şey bulmayı umut ediyorum. Ama bunun da kalıcı bir çözüm olduğunu, ya da bende işe yarayacağını sanmıyorum.

And that's all I have to say about that.

Naive

Ben şey... ıım aslında... hayır.  ama belki de... yok yani sanırım... bilmiyorum,bilmiyorum.

Sappy

Garip bir sevinç var içimde.

Gitar çalarken şarkı söyleyemem. Ne kadar uğraşırsam uğraşayım olmaz. Ya sözleri karıştırırım ya notaları. Ama bu hafta nasıl olduysa o çok sevdiğim iki şarkıyı hem çaldım hem söyledim. Fakat hâlâ bir sorunum var. Benim sesim çok çirkindir.