Sayfalar

15 Eki 2010

Belki de

Bildiğini bilmiyormuş, istediğini istemiyormuş, sevdiğini sevmiyormuş gibi yapmak. Dilinin ucuna kadar gelen, o söylemeyi çok istediğin cümleleri, belki de sadece kelimeleri söyleyememek. Günün bitimine doğru bu zayıflığın, bu zavallı hallerin sahibinin "ben" olduğunu ve kendinden kaçamayacağını çaresiz kabullenmek. Paylaşamamak kimseyle derdini. Çünkü bilmek, kimseye; anneye, babaya, kardeşe, arkadaşa!? hiçkimseye yakın hissetmediğini kendini. Bilmek ne kadar uğraşsa da insanlarla arasındaki o duvarı yıkamadığını. O kısa ama uzun mesafeyi yok edemediği bilmek.
Sonra gelip tüm saçmalıkları bu aptal bilok sayfasına saçmak. Bunların hergün yaşandığını ve yaşanacağını düşünerek bir kaç göz yaşı akıtmak, formalite. Ne kadar da trajikomik öyle değil mi ?

bkz : Belki de bundan bahsediyorum. Aslında emin değilim. Ben hiçbir şeyden emin olmam ki zaten.

1 yorum:

tembel hayvan dedi ki...

Dostum bi tanedir, arkadaşım zaten yoktur pek. Arkadaş yada dost, ne sıfatı olursa olsun benim hissettiğim şekilde beni anlayamayacak. Herkes mi sorunlu yoksa bi tek bende mi sorun? Etrafıma bakıyorum birlikteler, hiç olamadığım kadar çok'lar. O zaman diyorum sorun bende, ulaşamıyorum onlara, bi türlü konuşamıyorum, gereksiz görüyorum, gelip bloga döküyorum ben de içimi, daha rahatım çünkü. Sıkılan karşımda oturup dinlemek zorunda kalmayacak, sıkılırsa blogumun açık olduğu sayfayı kapatması yetecek ve ben bunu bilmicem.
Çok alakasız olcak ama bikaç gündür izlediğim sürece beni güldüren bi klip var, dayanamadım blogda da paylaştım hatta. Ben mi taktım bu kadar bilmiyorum ama izlemeni öneririm, güzel de bi cover, özellikle en sağdaki elemana dikkat (:
http://www.youtube.com/watch?v=DM2177pHMT0&feature=player_embedded