Help me from myself

Evden çıkarken, kapıyı kapatır kapatmaz bir şey unutmuş gibi oluyorum. Bir kaç saniye durup ne unuttuğumu düşünüyorum. Yanımda olması gereken her şeyi kontrol ediyorum, görünürde bir eksik yok, her şey tamam. Ama o "bir şey unutmuşluk" gün boyu peşimi bırakmıyor. Eve döndüğümde farkediyorum ki unuttuğum aklımmış, ruhummuş, hislerim, düşüncelerimmiş... Sadece bedenim geziyormuş, "ben" aslında hep evdeymiş.

I'll stay home forever where two and two always makes a five. 

_______________________________________________________________________________________________