Kendimi daha fazla kandıramıyorum itiraf etmeliyim ki sürekli aklıma geliyor ve sanırım özlüyorum.Ben.. bilmiyorum... gerçekten dostuz sanmıştım,alışmıştım ona ve kimseye hissetmediğim kadar yakın hissetmiştim.Kimseye bahsetmediğim şeylerden bahsetmiştim."Umrumda değil ya" desem de kendi kendime, engel olamıyorum aklıma geldiğinde az da olsa hüzünlenmeme.Belki de hayatımda daha önemli biri olmadığı için önemli geliyordu.Evet evet.
Öyle işte, her neyse, boşverdim...
6 yorum:
Şu yazıdakilerin tıpatıp aynılarını düşünüp üzülüp kendime acıyarak sabah 5e kadar uyuyamadım ve bloga ben de böyle şeyleri pek yazamıyorum, yalnız değilsin yani tabi bu seni teselli eder mi bilemem.d
Yalnız olmadığımı bilmek güzel.Bi bakıma teselli oldum teşekkür ederim :D
işin zor duruyo.kaçmak isteyipte kaçamıyosun gibi.yada fazla büyütüsün.
mış gibi yapmak bi süre sonra insanı yoruyor. kendini kandıramadığın için yalnız değilsin:)
fırat akan; Bana da fazla büyütüyormuşum gibi geliyor ama bilmiyorum işte.
Sinek Valesi; sanırım epeyce yoruldum.Ama yalnız değilmişim ya o iyi. :)
öyle de koyar ki yediğin içtiğin ayrı olmayan bi insandan kzık yemek.rüyalara bile girer ağlayarak uyanırsın
Yorum Gönder